W trakcie działań wojennych budynek szkoły przekształcony został w szpital, a w jego sąsiedztwie wybudowano bunkier przeciwlotniczy o długości około 100 m,
do którego, prawdopodobnie w czasie nalotów, przenoszono chorych.
Wiosną 1945 roku wschodnie skrzydło gmachu zostało trafione pociskiem artyleryjskim dużego kalibru. Do połowy lat 50 - tych była tu Szkoła Powszechna nr 4, która przeniosła się później na ulicę Wojska Polskiego i znajduje się tam
do dziś, oraz tzw. Szkoła Ćwiczeń dla Liceum Pedagogicznego. Dopiero 1 września 1955 roku przeniosła się tu z ulicy Wojska Polskiego (obecny budynek Szkoły Podstawowej nr 4) Ogólnokształcąca Szkoła Żeńska Stopnia Podstawowego
i Licealnego. Wspomniana wyżej placówka, którą można uważać za prekursorkę II LO, zaczęła działać jako szkoła podstawowa 11 lutego 1946 roku w budynku przedwojennej Zwingerschule przy Zwingerstrasse 8
(ulica Międzymurza), przy której, po przeciwnej stronie, znajdował się niegdyś klasztor urszulanek
z prowadzonym przez siostry zakładem dla dziewcząt. W 1945 roku Zwingerstrasse otrzymała imię Generalissimusa Józefa Stalina zamienione na Wojska Polskiego dopiero po XX Zjeździe Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego w 1956 roku. W roku szkolnym 1948/1949 wprowadzono w Polsce 11-letnie szkoły ogólnokształcące. Dotychczasową koedukacyjną Szkołę Podstawową nr 6 przy ul. Stalina 8 przekształcono z dniem 1 września na 11-letnią Ogólnokształcącą Szkołę Żeńską Stopnia Podstawowego i Licealnego. Chłopcy, którzy uczęszczali do tutejszej szkoły przeszli do szkoły nr 9 przy ul. Ks. Bończyka ( dawne gimnazjum). Dziewczęta z dawnego gimnazjum z klas wyrównawczej i drugiej przeszły do tutejszej szkoły, jako uczennice klas IX i IX A. Tak powstała żeńska 11-letnia szkoła ogólnokształcąca.